Υπηρεσία

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Tου Μπέντζαμιν Κρεμ


* Η υπηρεσία είναι ο μοχλός της εξελικτικής διαδρομής. Υπηρετώντας, μαθαίνουμε να ταυτιζόμαστε μ' εκείνο που υπηρετούμε κι έτσι το κέντρο του ενδιαφέροντός μας μετατοπίζεται από το προσωπικό, το ιδιοτελές, στο απρόσωπο, το ανιδιοτελές. Και όταν γίνεται αυτό, ταυτιζόμαστε όλο και πιο πολύ με όλο και πιο πολλά. Ο δρόμος της εξέλιξης περνάει μέσ' από την υπηρεσία. Γι' αυτό και ο Χριστός στην Παλαιστίνη την καθιέρωσε ως ένα μοχλό για την εξελικτική πορεία, επειδή όταν αρχίζουμε να υπηρετούμε, "αποκεντρωνόμαστε" όλο και πιο πολύ, ταυτιζόμαστε με όλο και πιο πολλά, ώσπου φτάνουμε στο σημείο να ταυτιζόμαστε με κάθε τι που υπάρχει. Και όταν μπορούμε να ταυτιστούμε με κάθε τι που υπάρχει, τότε είμαστε κάθε τι που υπάρχει. Είμαστε ο Θεός. Αποδεσμεύουμε τη Θεϊκότητά μας.
* Η βασική παρόρμηση πίσω απ' όλη την εξέλιξη είναι εκείνη η δραστηριότητα της ψυχής που την ονομάζουμε υπηρεσία. Η υπηρεσία δεν είναι τίποτα λιγότερο από την εκδήλωση του νόμου της αγάπης στο πεδίο των σχέσεων... Η φύση του Θεού είναι ν' αγαπάει και να υπηρετεί.

* Καθώς υπηρετείς, αλλάζεις. Γιατί αλλάζεις; Γιατί η υπηρεσία λειτουργεί μέσα σου επιτελώντας ένα θαύμα.

* Η υπηρεσία είναι ο μοχλός της εξελικτικής πορείας.

* Ο διαλογισμός παραμένει η βασιλική οδός για να έρθει κανείς σ' επαφή με την ψυχή, αλλά, από τη στιγμή που θα επιτευχθεί αυτή η επαφή, τότε ο δρόμος προς τα εμπρός, γι' αυτόν που αληθινά επιζητεί να γίνει μαθητής, περνάει μέσ' από την παράλληλη αποδοχή της ζωής της υπηρεσίας.

* Το πιο σπουδαίο πράγμα στην υπηρεσία είναι το κίνητρο που βρίσκεται πίσω της.

* Συχνά έρχονται άνθρωποι και με ρωτούν: "Αραγε, βρίσκομαι εκεί που θα 'πρεπε να βρίσκομαι; Κάνω αυτό που θα 'πρεπε να κάνω;" Είναι σα να φαντάζονται τον εαυτό τους στην εξουσία κάποιων αόρατων όντων ή δυνάμεων που κινούν τα νήματά τους και τους κατευθύνουν προς συγκεκριμένους ιδανικούς ρόλους, πράξεις ή τόπους. Η απάντησή μου συνήθως είναι: Εσείς τι θέλετε να κάνετε; Εσείς πού θέλετε να είστε; Ένας ολόκληρος κόσμος που αγωνιά γεμάτος αβάσταχτο πόνο περιμένει να σωθεί, ν' αναγεννηθεί, να υπηρετηθεί.



Από τα βιβλία "Η Επανεμφάνιση του Χριστού και των Δασκάλων της Σοφίας" και "Η Αποστολή του Μαϊτρέγια, τόμος Ι").