Εισαγωγή | Προτεραιότητες | Η ζωή στη νέα εποχή
Οι διδασκαλίες του Χριστού και η ζωή στη Νέα Εποχή
του Μπέντζαμιν Κρεμ
Από στιγμή σε στιγμή θα δούμε να γίνονται βαθύτατες αλλαγές σε όλους τους θεσμούς και τις δομές μας – πολιτικές και οικονομικές, θρησκευτικές και κοινωνικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές. Αυτές οι αλλαγές θα πραγματοποιούνται καθώς η ανθρωπότητα θ' αντιλαμβάνεται, σταδιακά, την ουσιαστική της Ενότητα και θα υιοθετεί τα αναγκαία μέτρα για να κάνει πράξη αυτή την Ενότητα.
Η πρώτη ανθρώπινη προτεραιότητα είναι να σωθούν τα εκατομμύρια που πεθαίνουν τώρα από πείνα στον Τρίτο Κόσμο. Για ν' ανακουφιστεί η φοβερή τους κατάσταση θα χρειαστεί ένα πρόγραμμα επείγουσας βοήθειας σε παγκόσμια κλίμακα. Κάθε δυνατή προσπάθεια πρέπει να καταβληθεί για να ελαφρωθεί ο πόνος και η δυστυχία που μαστίζουν τώρα μερικές από τις φτωχότερες περιοχές. Τίποτα δεν υπάρχει το πιο επείγον και πιο σπουδαίο που πρέπει να γίνει στον κόσμο σήμερα. Όλα τ' άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά σ' αυτή την πρωταρχική ανθρώπινη αναγκαιότητα.
Η λύση είναι φανερή: να μοιραστούμε τους πόρους αυτού του κόσμου της αφθονίας είναι το απολύτως απαραίτητο πρώτο βήμα προς την εδραίωση σωστών σχέσεων. Ο Χριστός θα το δείξει αυτό καθαρά και θα εμπνεύσει την ανθρωπότητα να δράσει προς αυτό το σκοπό. Το κάλεσμά Του για μοίρασμα και δικαιοσύνη ως το μόνο δρόμο προς την αληθινή ειρήνη (και συνεπώς προς τη συνέχιση της φυλής και τη διάσωση του κόσμου) είναι ουσιαστικά ένα κάλεσμα στην ανθρωπότητα να καθιερώσει σωστές ανθρώπινες σχέσεις και να εγκαταλείψει τις ολοφάνερα λαθεμένες σχέσεις που επικρατούν στον κόσμο σήμερα: τον ανταγωνισμό και την απληστία, σε ατομικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο· το μίσος και τη βία που επικρατούν σ' όλο τον κόσμο με ένταση μεγαλύτερη από ποτέ άλλοτε· τη χωριστικότητα και την περιχαράκωση σε κλειστές ομάδες, τη φανατική προσκόλληση στο ιδιαίτερο ιδανικό του καθενός· όλη τη μνησικακία και την έλλειψη εμπιστοσύνης που μας έχει φέρει στο χείλος της αυτοκαταστροφής.
Οικονομικές αλλαγές
Ο Χριστός θα μάς κάνει έκκληση ν' αποδεχτούμε την αρχή του μοιράσματος από κοινού των πόρων, ανακατανέμοντας τους παγκόσμιους πόρους – την τροφή, τις πρώτες ύλες, την ενέργεια και τις τεχνολογικές γνώσεις, που το μεγαλύτερο μέρος τους σήμερα το σφετερίζονται (και το σπαταλούν) τα αναπτυγμένα έθνη.
Όταν θα έχουμε αποδεχτεί την αρχή του μοιράσματος από κοινού των πόρων (αρχή που θα επιβληθεί στις κυβερνήσεις από την παγκόσμια κοινή γνώμη), κάθε χώρα θα κληθεί να μεταβιβάσει, σε διαχείριση εμπιστοσύνης υπέρ του κόσμου, ό,τι της περισσεύει μετά την ικανοποίηση των αναγκών της. Κάθε χώρα θα κληθεί να κάνει μια απογραφή των πόρων και των αναγκών της. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία θα εισαχθούν σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και, με βάση αυτές τις πληροφορίες, μια νέα οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών, που θα συσταθεί ειδικά γι' αυτό το σκοπό, θα εκπονήσει ένα σχέδιο για την ορθολογική ανακατανομή των παγκόσμιων πόρων. Μ' αυτό τον τρόπο θα γίνει δυνατόν να επιτευχθεί μια καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στον αναπτυγμένο και στον υπανάπτυκτο κόσμο. Υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν δύο με τρία χρόνια για να τεθεί σ' εφαρμογή το πρόγραμμα της ανακατανομής. Τα σχέδια και οι κυανοτυπίες γι' αυτό το πρόγραμμα, καταστρωμένα από μεγάλους μύστες – ανθρώπους με μεγάλα επιτεύγματα στους τομείς της οικονομίας, των οικονομικών και της βιομηχανίας – είναι έτοιμα από πολύν καιρό και δεν περιμένουν παρά την ώρα που η ανθρωπότητα θ' αξιώσει την εφαρμογή τους. Μια πολυσύνθετη, σύγχρονη μορφή ανταλλαγής θ' αντικαταστήσει τα τωρινά οικονομικά συστήματα.
Δε χωρεί αμφιβολία ότι θα υπάρξει αντίθεση από εκείνα τα πιο προνομιούχα μέλη της κοινωνίας που θα δουν σ' αυτές τις αναγκαίες αλλαγές μιαν απώλεια της παραδοσιακής τους θέσης και δύναμης· αλλά η ανάγκη γι' αλλαγή θα γίνει τόσο συντριπτικά φανερή, ώστε θα βρεθούν όλο και πιο ανήμποροι να ανακόψουν την ορμή της.
Από αρκετά χρόνια τώρα, σε πέντε μείζονα κέντρα (Νέα Υόρκη, Γενεύη, Λονδίνο, Νταρτζίλινγκ και Τόκιο), ομάδες εκπαιδεύονται από ένα Δάσκαλο πάνω στη συγκεκριμένη νομοθεσία που θ' αλλάξει τις τωρινές μας χαώδεις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δομές πάνω σε πιο ορθολογικές (και πιο πνευματικές) γραμμές. Με το μικρότερο δυνατό διχασμό, τη μικρότερη δυνατή διάρρηξη του υφιστάμενου κοινωνικού ιστού, βαθύτατες αλλαγές μπορούν ν' αναμένονται μέσα στα χρόνια που έρχονται. Το δημοκρατικό σύστημα δεν θα πάψει να ισχύει και θ' αναγνωριστεί ότι είναι σωστό κι αποτελεσματικό όταν για πρώτη φορά θ' αρχίσει πραγματικά να κατευθύνεται προς το κοινό καλό. Η συμμετοχή όλων των μερών της κοινωνίας στην οικοδόμηση της νέας κοινωνικής τάξης πραγμάτων θα εξασφαλίσει τη γρήγορη θέσπιση των αναγκαίων μέτρων για την υλοποίησή της.
Το κλειδί για ένα πιο αρμονικό πολιτικό κλίμα είναι η αποδοχή της αρχής του μοιράσματος. Τόσο το δημοκρατικό όσο και το κομμουνιστικό σύστημα βρίσκονται τώρα σε μεταβατική περίοδο και, καθώς θα εξελίσσονται, θα γίνονται όλο και λιγότερο ασυμβίβαστα μεταξύ τους απ' όσο μας φαίνονται τώρα. Το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερη παγκόσμια αρμονία. Η Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών θ' αναδειχθεί στο ρόλο που της ανήκει ως το διεθνές νομοθετικό σώμα. Το έργο της Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών παρεμποδίζεται σήμερα από την έλλειψη υποστήριξης από τις μεγάλες δυνάμεις, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, κι από την ύπαρξη του Συμβουλίου Ασφαλείας, που τα μέλη του έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο). Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει πάψει πια να είναι χρήσιμο και πρέπει τώρα ν' αφήσει ν' ακουστεί η φωνή της Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών με την ευρύτερη βάση της. Τα Ηνωμένα Έθνη είναι η κυανοτυπία για μια μελλοντική παγκόσμια κυβέρνηση ομόσπονδων ανεξάρτητων κρατών. Δεν είναι μέρος του Θεϊκού Σχεδίου να ζουν όλα τα έθνη κάτω από ένα ενιαίο πολιτικό σύστημα. Τόσο η δημοκρατία όσο και ο κομμουνισμός εκφράζουν το καθένα, με τρόπο λιγότερο ή περισσότερο παραμορφωμένο, μια θεϊκή ιδέα. Στην τελική τους τέλεια έκφραση, το καθένα τους θα δώσει στον κόσμο ένα πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης κατάλληλο για διαφορετικούς λαούς σε διαφορετικές συνθήκες. Η ενότητα με πολυμορφία μπορούμε να πούμε ότι θα είναι το βασικό γνώρισμα των μελλοντικών πολιτικών σχηματισμών.
Νέες προσεγγίσεις στην εργασία
Ήδη, βαθύτατες αλλαγές συντελούνται στον εκβιομηχανισμένο κόσμο με την έλευση της μικροτεχνολογίας. Μηχανές, όλο και πιο εξελιγμένες, θ' αναλαμβάνουν όλο και περισσότερο τη διαδικασία της παραγωγής. Τα σημερινά προβλήματα της ανεργίας θα μεταβληθούν σε προβλήματα του ελεύθερου χρόνου. Η εκπαίδευση για τη σωστή και την πληρέστερη δυνατή αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου θ' αποχτήσει πρωτεύουσα σημασία. Τελικά, όλα τα τεχνητά προϊόντα του πολιτισμού μας θα παράγονται από μηχανές κι έτσι ο άνθρωπος θ' αφεθεί ελεύθερος να εξερευνήσει την αληθινή του φύση και σκοπό. Όταν θα 'ρθει ο καιρός, αυτές οι μηχανές θα κατασκευάζονται με μια πράξη της δημιουργικής θέλησης του ανθρώπου· μέχρι τώρα, μόλις που έχουμε αγγίξει την επιφάνεια των δυνατοτήτων του ανθρώπινου νου.
Η άμεση ανάγκη είναι να μεταμορφώσουμε τις μεθόδους εργασίας με τέτοιο τρόπο ώστε να ελευθερωθούν από τη μηχανική δουλειά-αγγαρεία τα αμέτρητα εκατομμύρια των ανθρώπων που τώρα δε βρίσκουν κανένα άλλο νόημα στην καθημερινή τους εργασία: "Αφήστε με να σας οδηγήσω σ' έναν κόσμο όπου κανένας δεν στερείται· όπου δεν βρίσκονται δυο μέρες όμοιες· όπου η χαρά της Αδελφοσύνης εκδηλώνεται μέσα απ' όλους τους ανθρώπους". (Μήνυμα αρ. 3 από τον Μαϊτρέγια).
Υγεία και θεραπεία
Η έλευση του Χριστού και η ανάδυση των Δασκάλων της Σοφίας θα φέρουν μια τεράστια αίσθηση ανακούφισης και μείωσης της έντασης στον κόσμο. Τα οφέλη σε σωματική και συναισθηματική ευεξία θα είναι σημαντικά. Πολλές από τις σωματικές αρρώστιες που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο έχουν ψυχική αιτία: τις πιέσεις, τις εντάσεις και τους φόβους που είναι συνυφασμένα με τη διαιρεμένη μας κοινωνία και τον κόσμο μας. Όταν θα υπάρχει αληθινή ελπίδα για το μέλλον, η γενική υγεία της ανθρωπότητας θα βελτιωθεί.
Εντελώς ξέχωρα απ' αυτό, θα υπάρξουν νέες προσεγγίσεις στην ανακάλυψη των αιτιών των ασθενειών. Η ύπαρξη των αιθερικών επιπέδων της ύλης, που είναι ύλη με υφή λεπτότερη από την αέρια κατάσταση και κανονικά αόρατη, έχει από πολύν καιρό διατυπωθεί και γίνεται αποδεκτή από τους εσωτεριστές ως αξίωμα. Αυτή είναι η επόμενη περιοχή της ύλης που πρόκειται να διερευνήσουν οι "εξωτερικοί" μας επιστήμονες. Η κιρλιανή φωτογραφία και το έργο του Βίλχελμ Ράιχ έχουν ήδη δείξει το δρόμο. Θα συνειδητοποιηθεί ότι η υγεία του φυσικού σώματος εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το αιθερικό "διπλό" ή "αντίστοιχο σώμα". Τα ενεργειακά κέντρα (ή "τσάκρα", όπως τ' αποκαλούν στην Ανατολή), τα οποία εστιάζουν την αιθερική ροή, αντιστοιχούν, στο πυκνό φυσικό επίπεδο, με τους μείζονες και ελάσσονες αδένες του ενδοκρινικού συστήματος. Μόλις τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε πόσο σημαντική για την ευεξία μας είναι η σωστή, αλληλένδετη λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος. Και αυτή, με τη σειρά της, εξαρτάται από την καλή λειτουργία του ζωτικού αιθερικού σώματος που βρίσκεται πίσω της.
Οι σημερινές εναλλακτικές, "περιθωριακές" λεγόμενες ιατρικές (που είναι στην πραγματικότητα παλαιότατες) θα πάρουν τη θέση τους δίπλα στις πιο ορθόδοξες μεθόδους. Ομάδες γιατρών και θεραπευτών από διάφορα θεραπευτικά συστήματα θα εργάζονται μαζί, συνεισφέροντας ο καθένας τις δικές του ενοράσεις και τα χαρίσματα για το μεγαλύτερο δυνατό όφελος του αρρώστου. Όλοι οι Δάσκαλοι, χωρίς εξαίρεση, είναι ειδήμονες στις εσωτερικές θεραπευτικές τέχνες, όπως τόσο θεαματικά έδειξε το παράδειγμα του Χριστού στην Παλαιστίνη. Η έμπνευση και η καθοδήγησή Τους θα ταχύνει το ρυθμό των πειραμάτων και των ανακαλύψεων και θα οδηγήσει σ' αποτελέσματα που ούτε τα ονειρευόμαστε σήμερα.
Παράλληλα με την ανθρώπινη γραμμή εξέλιξης, υπάρχει μια άλλη μεγάλη εξέλιξη, η αγγελική (ή ντεβική, όπως είναι γνωστή στην Ανατολή), που έχει πολλά να δώσει και να διδάξει στην ανθρωπότητα σχετικά με τις αρρώστιες και τη θεραπεία τους. Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα υπάρξουν πολύ πραγματικές επαφές ανάμεσα στις δύο εξελίξεις και θα προκαλέσουν μια μεγάλη διεύρυνση της επίγνωσης του ανθρώπου για το ποια είναι η αληθινή του φύση και ποια η θέση του στην τάξη των πραγμάτων. Το όλο θέμα είναι τόσο βαθιά εσωτερικό και δυσνόητο, ώστε εδώ δεν μπορεί να γίνει παρά μια πολύ σύντομη αναφορά σ' αυτό.
Ορισμένες αρρώστιες, όπως η σύφιλη, η φυματίωση και ο καρκίνος, είναι ενδημικές στην ανθρωπότητα και απίστευτα παλιές. Θα χρειαστεί πολύς καιρός για ν' απαλλαγεί ο κόσμος εντελώς απ' αυτές τις μάστιγες, αλλά τελικά αυτό θα επιτευχθεί. Στο μεταξύ, τεράστια άλματα θα γίνουν προς τον έλεγχο αυτών των ασθενειών και τη βελτίωση των συνεπειών τους, όπως ήδη συμβαίνει με τη φυματίωση. Η οικουμενική καθιέρωση της αποτέφρωσης, που θ' αναγνωριστεί ως η μόνη υγιεινή μέθοδος για την απόδοση του σώματος στη γη μετά το θάνατο, θα επιταχύνει αυτή την πρόοδο. Από αμέτρητους αιώνες τώρα, μέσω της ταφής, οι αρρώστιες του φυσικού σώματος απορροφούνται μέσα στη γη, απ' όπου τις απορροφούν στη συνέχεια οι φυτικοί και οι ζωικοί ιστοί. Αυτό γίνεται από τόσον καιρό τώρα, ώστε έχει πια μολυνθεί και η ίδια η Γη.
Μια από τις βαθύτερες αλλαγές που θα σημειωθούν θα είναι στον τρόπο που βλέπουμε το θάνατο. Ο άνθρωπος θα πάψει να φοβάται το θάνατο. Η ανθρωπότητα θα μπορέσει ν' αναγνωρίσει και να κατανοήσει το Νόμο της Αναγέννησης· ότι ο θάνατος του σώματος δεν είναι παρά το πέρασμα σε μια νέα και πιο ελεύθερη κατάσταση· ότι η ψυχή στο μακρύ ενσαρκωτικό της ταξίδι παίρνει το ένα όχημα μετά το άλλο και αντανακλάται μέσ' απ' αυτό στο φυσικό επίπεδο. Ο θάνατος θα χάσει τον τρόμο του. Όταν το σώμα θα γερνάει και η δύναμή του θα στερεύει, ο θάνατος θα είναι καλοδεχούμενος, ως η πόρτα προς την ανανέωση και την περαιτέρω εμπειρία.
Ο Νόμος της Αιτίας και του Αποτελέσματος
Ο Χριστός θα βεβαιώσει το γεγονός της αργής, βαθμιαίας εξέλιξης του ανθρώπου μέσ' από την πορεία της επανενσάρκωσης (το Νόμο της Αναγέννησης), και η κατανόηση αυτού του Νόμου από τον άνθρωπο και της σχέσης του με το Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος (ή Νόμο του Κάρμα, όπως τον αποκαλούν στην Ανατολή) θα γίνει η σίγουρη βάση για την εγκαθίδρυση σωστών ανθρώπινων σχέσεων. Θα καταλάβουμε ότι κάθε στιγμή οι σκέψεις και οι πράξεις μας θέτουν σε κίνηση αιτίες που τ' αποτελέσματά τους κάνουν τη ζωή μας αυτό που είναι, καλή ή κακή. Έτσι θα δούμε την ανάγκη για αβλάβεια στις σχέσεις μας με τους άλλους, αβλάβεια που θα βασίζεται στη "θέληση για το καλό", εκφραζόμενη ως καλή θέληση.
Ο Χριστός θα διακηρύξει την αλήθεια ότι η "Βασιλεία του Θεού" υπάρχει στη γη, και πάντα υπήρχε, με τη μορφή της Πνευματικής Ιεραρχίας των Δασκάλων και των μυστών, και ότι μια μέρα, με τη βοήθειά του, όλος ο λαός Του θα είναι μέρος αυτής της Βασιλείας. Η εσωτερική πορεία κι εμπειρία της μύησης, γνωστή σήμερα σε χιλιάδες μαθητές, θα γίνει, στην ερχόμενη εποχή, μια συνειδητή, εξωτερική εμπειρία και για εκατομμύρια άλλους. Τ' Αρχαία Μυστήρια θ' αποκατασταθούν και ο άνθρωπος θα γνωρίσει τον εαυτό του ως το θεϊκό ον που είναι.
Όλοι οι άνθρωποι, τελικά, ακόμα και όσοι δεν ασχολούνται με τη θρησκεία, θα μοιράζονται την αίσθηση ότι η ζωή έχει μια πνευματική βάση. Όλοι θα προσπαθούν, σ' όποιο τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας κι αν επιδίδονται – πολιτικό, επιστημονικό, εκπαιδευτικό ή καλλιτεχνικό – να δώσουν έκφραση σ' αυτή την αλήθεια, που θα τη διαισθάνονται ενδόμυχα, και θα οικοδομήσουν μια κουλτούρα κι έναν πολιτισμό που θ' αντανακλά άμεσα το βίωμά τους ότι ο Θεός, η Φύση και ο Ανθρωπος είναι Ένα. Τότε η μια αποκάλυψη θ' ακολουθεί την άλλη, ώσπου θα έχουμε στην κατοχή μας εκείνες τις γνώσεις που θα μας ανοίξουν τα μυστικά της ίδιας της ζωής και θα μας επιτρέψουν να γίνουμε συνειδητοί δημιουργοί και συνεργάτες με το Θεό. Αυτό θα γίνει δυνατόν όταν η θέληση της ανθρωπότητας και η θέληση του Θεού θα είναι ένα και το αυτό. Μια δημιουργική αλληλενέργεια θα μπορέσει τότε να πραγματοποιηθεί ανάμεσα στο Θεό και στον άνθρωπο, και η αληθινή φύση κι ο σκοπός της ανθρώπινης εξέλιξης θα γίνουν φανερά.
Αυτό θα οδηγήσει στη δημιουργία της Θεϊκής Επιστήμης που είναι γνωστή μόνο στους Δασκάλους της Σοφίας. Κάποια μέρα, μέσ' από τον ίδιο τον άνθρωπο, αυτή η επιστήμη θα γίνει το όργανο για τη χαλιναγώγηση των δυνάμεων του σύμπαντος και τη χρήση τους στην υπηρεσία του Θεϊκού Σχεδίου, ώστε να προαχθεί η εξέλιξη όλων των βασιλείων της φύσης. Με την καθοδήγηση της Ιεραρχίας των Δασκάλων, ο άνθρωπος θα βρεθεί σε θέση να ελέγχει δυνάμεις κι ενέργειες για τις οποίες σήμερα δεν έχει την παραμικρή επίγνωση και είναι εντελώς στο έλεός τους. Θα είναι ικανός να υπερβαίνει το χρόνο και τις αποστάσεις με τη δύναμη της σκέψης του και να δημιουργεί μέσα ταξιδιού τόσο αθόρυβα και τόσο φαινομενικά ακίνητα ώστε η κόπωση θα εκλείψει. Με τη δύναμη του ήχου ο άνθρωπος θα κατασκευάζει τα τεχνητά του προϊόντα και θα ελέγχει το περιβάλλον του.
Φυσικά, όλ' αυτά εξαρτώνται από την ικανότητά μας να παραδώσουμε τις μικρές χωριστές μας θελήσεις και να τις φέρουμε σ' ευθυγράμμιση με τη Θεία Θέληση και το Σκοπό. Προς αυτό το στόχο θα εργαστούν ο Χριστός και οι Δάσκαλοι. Το δικό Τους έργο είναι να μας οδηγούν και να μας συμβουλεύουν με τέτοιο τρόπο ώστε εμείς πρόθυμα, μετά χαράς, να κάνουμε από μόνοι μας αυτή την παράδοση στη Θεία Θέληση, φωτισμένοι από το όραμα της ψυχής μας για το εύρος και το μεγαλείο του Σχεδίου.
Μια νέα εποχή ειρήνης και καλής θέλησης ανατέλλει στον κόσμο. Τίποτα δεν μπορεί τώρα να αποτρέψει την εγκαινίαση αυτής της εποχής της γαλήνης και της ισορροπίας. Οι συμπαντικές δυνάμεις που εκλύονται στον κόσμο από το Χριστό εκδηλώνονται τώρα καθαρά στο φυσικό επίπεδο και θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται με αυξανόμενη ισχύ. Αυτές οι δυνάμεις θα οδηγήσουν σ' αποτελέσματα που αυτή τη στιγμή φαίνονται ακατόρθωτα. Όλο και πιο πολύ, αυτές οι ενέργειες θα διαμορφώνουν τους τρόπους της σκέψης και των συναισθημάτων μας και θα οδηγήσουν τελικά σ' εκείνη την επιθυμητή κατάσταση συγχώνευσης και σύνθεσης που θα είναι το βασικό γνώρισμα της εποχής του Υδροχόου. Τότε θ' αναγνωρίσουμε το γεγονός που από τόσον καιρό έμενε κρυμμένο κι ανεκδήλωτο: ότι η ανθρωπότητα είναι Ένα, μέρος της Μιας Ζωής.
* * *