Διδασκαλίες του Μαϊτρέγια
Διδασκαλίες για τη θρησκεία
Ευθύνη των θρησκειών | Ρόλος των θρησκευτικών ηγετών | Ο Θεός είναι στην καρδιά | Η ζωή του Ιησού | Για το σεξ | Η θρησκεία στη νέα εποχή | Ερωτήσεις και απαντήσεις με τον Μπέντζαμιν Κρεμ
Σύμφωνα με τον Μαϊτρέγια, όλες οι θρησκείες πρέπει ν' αναγνωρίσουν την ευθύνη που φέρουν για τα όσα υποφέρει ο κόσμος. Αντί να διδάσκουν σωτηρία, οι θρησκείες δημιουργούν θυλάκους αιχμαλωσίας. Έχουν δημιουργήσει διαπάλη κι έχουν προγραμματίσει τους ανθρώπους. Αλλά αυτό τώρα φτάνει στο τέλος του. Από δω και στο εξής, τα σχολεία, τα κολέγια και τα πανεπιστήμια θα βοηθούν τους ανθρώπους ν' ανακαλύπτουν από πού έρχονται οι σκέψεις και οι ιδέες, ότι όλοι συνδεόμαστε με τον Παντοδύναμο και δεν χρειαζόμαστε γραφές για να βιώσουμε τον αληθινό Εαυτό μας.Εκείνοι που υποτίθεται ότι διαδίδουν το μήνυμά Μου, λέει ο Μαϊτρέγια, και που είναι σε θέση να υπηρετήσουν το λαό, αντί γι' αυτό χρησιμοποίησαν τη θέση τους για ν' αποχτήσουν προσωπικές ανέσεις. Ο αγώνας να γίνετε επίσκοποι ή άλλα ισχυρά πρόσωπα μέσα στις θρησκευτικές ιεραρχίες, λέει, πρέπει να σταματήσει. "Μη λέτε ότι γίνεστε επίσκοποι στο όνομα του Ιησού, όταν στην πραγματικότητα το κάνετε για τον εαυτό σας. Αφού δεν το κάνετε για τον Κύριο, ο Κύριος δεν μπορεί να είναι μαζί σας".
Οι πιο κοντινοί και αγαπητοί Μου, λέει ο Μαϊτρέγια, "είναι οι άνθρωποι που κάνουν το έργο Μου χωρίς ανταμοιβή. Αλλά το ίδιο κάνει και ο κλέφτης. Γιατί; Γιατί ο κλέφτης κάνει τη δουλειά του χωρίς να ξέρει ποια θα είναι η έκβασή της. Είναι υποχρεωμένος να ικανοποιήσει τις βασικές του ανάγκες κι έτσι ενεργεί με το μόνο τρόπο που μπορεί. Δεν ξεκινάει με την πρόθεση να κάνει κακό σε κάποιον. Δεν ανακράζει ζητώντας Με. Οι πιο απομακρυσμένοι από Μένα είναι οι άγιοι και οι γκουρού που έχουν εγκαταλείψει όλα τα καθήκοντα και τις ευθύνες της ζωής. Έχουν κλείσει το νου τους στις πραγματικότητες της ζωής και μέρα-νύχτα αναζητούν το Θεό, θέλοντας να Τον γνωρίσουν, ν' ανακαλύψουν πού κατοικεί, κάπου στον Ουρανό. Εξωτερικά εμφανίζονται πνευματικά υγιείς και γαλήνιοι. Εσωτερικά βρίσκονται σε χάος, κλαίγοντας μέσα τους στην απεγνωσμένη τους αναζήτηση για το Θεό".
* * *
Ρόλος των θρησκευτικών ηγετών
Oι πολιτικοί είναι τώρα σαστισμένοι γιατί δεν μπορούν να ελέγξουν το λαό με ιδεολογίες. Αλλά οι θρησκευτικές αρχές είναι εκείνες που γαντζώνονται πιο πολύ στην εξουσία, καθώς πιστεύουν πως "μόνο ένας δρόμος οδηγεί στον ουρανό". Αλλά πώς ζούνε αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες; Τι είδους ζωή κάνουν; Ίσως και ζωή βασιλιάδων: με τα παλάτια τους, τα τζετ τους, τα αλεξίσφαιρα αυτοκίνητά τους. Ο Κρίσνα έζησε σε μια καλύβα. Αυτή είναι αληθινή θεϊκότητα. Με τον ίδιο τρόπο σήμερα, ο Σάι Μπάμπα (ένας απαράμιλλος πνευματικός δάσκαλος στην Ινδία) κοιμάται σ' ένα μικρό δωμάτιο, σ' ένα απλό κρεβάτι.
Ψεύτικοι προφήτες, λέει ο Μαϊτρέγια, είναι εκείνοι που, περιβαλλόμενοι από μεγαλοπρέπεια κι επισημότητα, προστατευόμενοι από σωματοφύλακες, αρνούνται στον εαυτό τους την επαφή με το λαό. Ζώντας μιαν απλή ζωή, μαζί με το λαό, δεν θα 'χε ανάγκη απ' αυτά ο αγγελιοφόρος του Κυρίου. Αληθινοί αγγελιοφόροι είναι εκείνοι που εργάζονται στη βάση, μαζί με τους ανθρώπους - συντρώγοντας με τους ανθρώπους, θεραπεύοντάς τους και βοηθώντας τους. Οι άλλοι έχουν απομακρυνθεί από το παράδειγμα του Ιησού.
Ωστόσο, πολλοί εκκλησιαστικοί ηγέτες βγαίνουν τώρα μπροστά για να υπερασπιστούν το λαό. Προκαλούν τους πολιτικούς ν' ασχοληθούν με την ηθική και την πνευματική διάσταση που δεν μπορεί να την αντιπαρέλθει κανένας από κείνους που ασκούν εξουσία. Όταν αυτή η διάσταση παραμελείται, το αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι μια κρίση. Αυτό που οι θρησκευτικοί ηγέτες "δεν θέλησαν μέχρι σήμερα να πράξουν, τώρα θ' αναγκαστούν να το πράξουν". Σ' ολόκληρο τον κόσμο θ' αφήσουν τελικά τα παλάτια τους και θα πάνε να ζήσουν σε πιο απλό περιβάλλον, γιατί η απλότητα είναι ένας σημαντικός παράγοντας για να "παραμείνει κανείς με τον Κύριο στην καρδιά". Αυτή η τάση για μεγαλύτερη απλότητα θα παρατηρηθεί επίσης και σε πολλούς πλούσιους ανθρώπους, που θα παραιτηθούν από το περίσσευμά τους και θα το μοιραστούν με το λαό.
Ο Δάσκαλος επισημαίνει τις άδειες εκκλησίες και παρατηρεί ότι οι νέοι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τις παλιές ιδεολογίες των μεγαλυτέρων τους.
Οι θρησκείες δίδασκαν τις παλαιότερες γενιές: "Πηγαίνετε στο ναό. Κάνετε μια δωρεά και θα λυτρωθείτε". Χρησιμοποιούσαν επίσης το φόβο για να προκαλούν και να διατηρούν την πίστη. Αλλά τα σημερινά παιδιά δεν πηγαίνουν στις εκκλησίες. Γιατί; Σύμφωνα με τον Μαϊτρέγια, τα παιδιά δεν τρέχουν να βρουν το Θεό. Υπάρχει μια επίγνωση μέσα τους ότι "ο Κύριος βρίσκεται εντός". "Αν θέλεις να ελέγξεις την αλήθεια οποιουδήποτε πράγματος, μίλα μ' ένα παιδί". "Μη δημιουργείτε φόβο στο νου των αθώων παιδιών" παρακινεί ο Μαϊτρέγια τους θρησκευτικούς αρχηγούς. "Ο φόβος είναι δηλητήριο".
* * *
Ο Θεός είναι στην καρδιά
O φονταμενταλισμός και ο δογματισμός φτάνουν στο τέλος τους. Εκείνος ο καιρός περνάει γοργά. Ο Μαϊτρέγια λέει ότι από τη στιγμή που ένα άτομο θα παραιτηθεί από το δικό του τύπο '-ισμού', αμέσως θα ελευθερωθεί. "Θ' ανακαλύψει ότι Εγώ είμαι εντός του γιατί είμαι ελεύθερος απ' όλες τις ιδεολογίες. Οι γκουρού και οι θρησκευτικοί φανατικοί ανακράζουν και Μ' αναζητούν και το αποτέλεσμα είναι ότι ποτέ δεν Με γνωρίζουν", λέει ο Δάσκαλος. "Δεν γεννιόσαστε εν αμαρτία, όπως επιμένουν να σας λένε. Γιατί Εγώ είμαι μαζί σας κι εσείς είστε μαζί Μου".
Αν και στην πραγματικότητα ο Θεός υπάρχει παντού, τα άτομα συνειδητοποιούν ότι είναι δυνατόν να βιώσουν τον Κύριο στην καρδιά. "Ο Θεός δεν είναι στον ουρανό", διδάσκει ο Μαϊτρέγια, "ο Θεός είναι μέσα στην καρδιά". Όταν ο νους είναι ήσυχος, απαλλαγμένος από δογματικές απόψεις, τότε μπορεί ν' απορροφήσει την αλήθεια. "Η πραγμάτωση του Εαυτού είναι πραγμάτωση του Θεού". Η διδασκαλία του Δασκάλου σε εμπνέει να κοιτάξεις εντός. Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία, την πολιτική ή με οποιαδήποτε μορφή ιδεολογίας.
Αν χρησιμοποιήσεις αυτό τον καθρέφτη για να κοιτάξεις τις θρησκείες του κόσμου, θα δεις ότι είναι βασισμένες στις προσωπικές εμπειρίες των προφητών, των γκουρού και των αγίων. Όταν οι άνθρωποι τις ακολουθήσουν, όμως, είναι αναπόφευκτο ότι οι άνθρωποι αυτοί θα υποφέρουν - γιατί δεν ακολουθούν το δικό τους Εαυτό. Αν κλείσεις τα μάτια σου κι αφήσεις κάποιον άλλο να σε οδηγεί, αναπόφευκτα θα σκοντάψεις. Ο κάθε άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση. Όταν αυτή δεν λειτουργεί ή παρασύρεται σε λάθος δρόμο, τότε "ο Κύριος παρεμβαίνει".
Πολλοί διδάσκαλοι και γκουρού έχουν οι ίδιοι πέσει, γιατί προσκολλήθηκαν στις δυνάμεις που εκδηλώθηκαν μέσ' απ' αυτούς, είτε σαν αποτέλεσμα φυσικής ανάπτυξης, είτε με τη χάρη του Κυρίου. Αυτό συμβαίνει, λέει ο Μαϊτρέγια, γιατί, από τη στιγμή που θα προσπαθήσεις να διεκδικήσεις οτιδήποτε για τον εαυτό σου, από τη στιγμή που θα ταυτιστείς μ' εκείνες τις δυνάμεις αντί να καταλάβεις ότι είσαι ο αθάνατος Εαυτός και ότι οι δυνάμεις ανήκουν στον Κύριο, έχεις χάσει το δρόμο σου.
Αυτή είναι μια δύσκολη δοκιμασία και ακόμα και σήμερα η ζωή πολλών οπαδών που ταυτίστηκαν με το γκουρού ή το δάσκαλό τους έγινε κομμάτια όταν ο δάσκαλος ή γκουρού, ξεχνώντας τον Εαυτό που υπάρχει εντός, προσκολλήθηκε στις υλικές, νοητικές ή πνευματικές δυνάμεις. Έτσι μερικοί απ' αυτούς αρχίζουν να συσσωρεύουν πλούτη· μερικοί κάνουν κακή χρήση της σκέψης κι αιχμαλωτίζουν άλλους νοητικά, δημιουργώντας διαιρέσεις και μισαλλοδοξία αντί να σέβονται την ελευθερία του κάθε ατόμου· και άλλοι αναπτύσσουν προσκόλληση στη δύναμη και τη μεταχειρίζονται λαθεμένα. "Ακόμα κι αν έχεις φτάσει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο εξέλιξης, δεν μπορείς να πεις: 'Είμαι ο Κύριος'. Μπορείς μόνο να πεις: 'Είμαι ο αγγελιοφόρος του Κυρίου'".
* * *
Η ζωή του Ιησού
Aκόμα και ο Ιησούς χρειάστηκε να παλέψει με το πρόβλημα της προσκόλλησης στις πνευματικές δυνάμεις και εμπειρίες, λέει ο Μαϊτρέγια. Οι εμπειρίες που έδωσε ο Κύριος στον Ιησού δίνονται σήμερα σε ορισμένους μαθητές. Αλλά στην περίπτωση του Ιησού, ο νους του αρχικά εκδήλωσε μια κτητικότητα γι' αυτές τις εμπειρίες. Ο νους προσπάθησε να χρησιμοποιήσει αυτές τις πνευματικές ικανότητες για να πετύχει ορισμένους στόχους.
Τον Ιησού απασχολούσαν οι ανισότητες ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, και άρχισε να κηρύσσει ότι "στα μάτια του Κυρίου, κανένας δεν είναι πλούσιος ή φτωχός". Αντί γι' αυτό, θα έπρεπε να βοηθήσει τους ανθρώπους να προσπαθήσουν να πραγματώσουν τον Εαυτό, γιατί μ' αυτή τη διαδικασία μαθαίνει κανείς να χρησιμοποιεί ό,τι χρειάζεται και να περνάει το περίσσευμα στους άλλους. Εκείνη την εποχή, λέει ο Μαϊτρέγια, ο Ιησούς έπρεπε να διδάξει: "Μην είστε προσκολλημένοι στα πλούτη ή στη φτώχεια". Η αληθινή διδασκαλία είναι: "Ο Κύριος είναι μαζί σας αν είσαστε έντιμοι, ειλικρινείς και χωρίς προσκόλληση".
Όταν οι ιερείς προκάλεσαν τον Ιησού: "Γιατί δεν μπορείς να ελευθερώσεις τον εαυτό σου, αν είσαι Θεός;", ο Ιησούς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα εκείνη τη στιγμή. Τότε, όταν ο Ιησούς βρισκόταν στο Σταυρό και ρώτησε "Κύριε, Κύριε, γιατί με εγκατέλειψες;", του δόθηκε ένα όραμα, καθώς και η προσευχή που έδωσε ο Μαϊτρέγια μαζί με αυτές εδώ τις διδασκαλίες. Διδάχτηκε εκείνη τη στιγμή ότι ολόκληρη η πλάση είναι του Κυρίου. "Χωρίς το θέλημα του Κυρίου", λέει ο Μαϊτρέγια, "τίποτα δε γίνεται". Κατάλαβε τότε ότι ο νους δεν πρέπει να επιδιώκει τις πνευματικές δυνάμεις.
Τη στιγμή που βίωσε αυτό το όραμα, ο Ιησούς είπε: "Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν". Όταν είσαι ελεύθερος από προσκολλήσεις, όπως ήταν ο Βούδας, τότε σου δίνεται το όραμα του Απόλυτου (νιρβάνα).
Το μάθημα εδώ είναι ότι ο Ιησούς ήταν προσκολλημένος σ' εκείνο που ήθελε να πετύχει (ισότητα και δικαιοσύνη ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς). Αλλά η διδασκαλία του ήταν σχετική, γιατί ήταν βυθισμένη στον κόσμο των αντιθέτων, γι' αυτό και ο Κύριος του έδωσε ένα όραμα του Φωτός. Τότε ο Ιησούς συνειδητοποίησε στο νου, το πνεύμα και το σώμα ότι το σχετικό και το απόλυτο είναι δυο όψεις του ίδιου Φωτός. Τότε επικράτησε η σιγή. Είχε ικανοποιηθεί.
Ο Ιησούς σαν άτομο, σαν ατομική οντότητα, βίωσε την ενδυνάμωση, τη στήριξη από τον Παντοδύναμο. Ανθρωποι σ' όλο τον κόσμο αρχίζουν να έχουν αυτή την εμπειρία τώρα. Ποιες θα είναι οι ενδείξεις αυτής της εμπειρίας; Οι άνθρωποι θα μπορούν να εξηγήσουν με απλές προτάσεις αυτό που βίωσε ο Ιησούς εν Χριστώ. Όταν βιώνεις Εκείνον που σε συντηρεί, που είναι η πηγή όλης της δημιουργίας, γνωρίζεις ότι χωρίς Αυτόν τίποτα δε γίνεται. Σε μια τέτοια στιγμή, ο Εαυτός ξεχνάει εντελώς κάθε τι που γίνεται γύρω του, κι αυτό συνέβαινε με τον Ιησού, όταν είπε: "Πατέρα, συχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν". Όταν είσαι έντιμος, ειλικρινής, χωρίς προσκόλληση, μπορείς να φτάσεις σ' αυτό το στάδιο.
Κατά την περίοδο που δίνονταν αυτές οι διδασκαλίες, ο Μαϊτρέγια είχε μια σύντομη συζήτηση πάνω στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, "Ο Τελευταίος Πειρασμός του Χριστού". Πολλοί σε πολλές χώρες ζητούσαν να μην προβληθεί η ταινία, γιατί έδειχνε τον Ιησού να μπαίνει στον πειρασμό να έχει σεξουαλική επαφή.
* * *
Για το σεξ
O Μαϊτρέγια σχολίασε ότι οι πειρασμοί του νου, του πνεύματος και του σώματος αναγκάζουν τον εαυτό να κάνει κάτι αντίθετο με τη θέληση του αληθινού Εαυτού. Ο Ιησούς πέρασε απ' αυτά τα στάδια και μπήκε και αυτός σε πειρασμό. "Υπάρχει κάποιος που να ξέρει τι έκανε ο Ιησούς;". Κανένας δεν είναι σε θέση να ξέρει, επισήμανε ο Μαϊτρέγια, τι πραγματικά έκανε ο Ιησούς. Ωστόσο, ακόμα κι αν ο Ιησούς είχε σεξουαλική επαφή στη διάρκεια της ζωής του, παρατήρησε ο Μαϊτρέγια, δεν μπορούμε να πούμε ότι "το σεξ είναι ενάντια στον Κύριο".
Δεν είναι αλήθεια, λέει, ότι "για να γνωρίσεις τον Κύριο, θα πρέπει ν' απαρνηθείς το σεξ. Δεν βάζω τέτοιους κανόνες". Ο Κύριος λέει: "Μην καταδικάζετε το σεξ. Αν καταδικάζετε το σεξ δεν θα μάθετε ποτέ ποιος είμαι". Αν καταδικάζεις το σεξ, πρέπει ν' αναρωτηθείς πώς γεννήθηκες. Από πού ήρθες; Ο Κύριος δεν λέει ν' απαρνηθείς τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Υπάρχει κανένας που να δημιουργεί θέμα για τη γέννηση και το θάνατο; Ποιος δεν γεννιέται από τη σεξουαλική πράξη; Μην κηρύσσετε ότι το σεξ είναι βρώμικο. Είναι κάτι το φυσικό και δεν χρειάζεται να διδαχτεί. Αναπτύσσεται μαζί με τις εξελικτικές δυνάμεις της ζωής. Ο αληθινός Δάσκαλος είναι η εγρήγορση, που διδάσκει στην κατάλληλη στιγμή. Η πρόωρη διαπαιδαγώγηση για το σεξ δεν συνιστάται ούτε αυτή. Πρέπει ν' αφήνουμε τα πράγματα ν' ακολουθούν τη φυσική τους πορεία".
"Θ' ανακαλύψετε ότι η σεξουαλική πράξη, όταν γίνεται με ειλικρίνεια του πνεύματος, με εντιμότητα του νου και χωρίς προσκόλληση, γίνεται θεϊκή. Αν είναι θεϊκή, δεν κολλάει στο νου, στο πνεύμα και στο σώμα. Είσαι ελεύθερος ακόμα κι εκείνη τη στιγμή. Γνωρίζετε τ' αποτελέσματα της σεξουαλικής πράξης όταν γίνεται με κτητικότητα και προσκόλληση. Η πείνα μεγαλώνει, το άτομο υπερφορτίζεται σεξουαλικά και τελικά μπορεί να διαπράξει σεξουαλικά εγκλήματα, που εκτελούνται με ανεντιμότητα του νου, με ανειλικρινές πνεύμα και προσκόλληση. Κάθε πράξη που τελείται έτσι γίνεται καταστροφική".
Σχολιάζοντας την ταινία "Ο Τελευταίος Πειρασμός του Χριστού", ο Μαϊτρέγια αντιπαρέβαλε τη στάση των κληρικών απέναντι στη θρησκεία με τη στάση των δημιουργών της ταινίας. Οι ιερωμένοι, είπε, επιζητούν το Χριστό κι έτσι απαρνιούνται τα πάντα. Ο Κύριος τους δίνει ορισμένες εμπειρίες για να ηρεμήσει το νου. Εκείνοι τότε αποφαίνονται ότι και οι άλλοι πρέπει ν' απαρνηθούν ό,τι απαρνήθηκαν αυτοί για να έχουν τις ίδιες εμπειρίες και να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο.
Αλλά πολλοί θρησκευτικοί αρχηγοί τρέπονται σε φυγή μπροστά στις πραγματικότητες της ζωής. Οι δημιουργοί της ταινίας, από το άλλο μέρος, ντύνουν αυτό το ζήτημα με "ερευνητικό νου". Ο νους θέλει ν' ανακαλύψει πώς έχουν τα πράγματα, αλλά η περιέργεια από μόνη της προκαλεί διαίρεση. Η μη-προσκόλληση και η ειλικρίνεια του πνεύματος θα είχαν οδηγήσει στη δημιουργία μιας διαφορετικής ταινίας.
Ένα άλλο έργο τέχνης, οι "Σατανικοί Στίχοι" του Σάλμαν Ρούσντι, προκάλεσε ακόμα σοβαρότερη θρησκευτική διαμάχη. Ο Μαϊτρέγια εξηγεί το πρόβλημα ως εξής: όταν το μωρό κλαίει και ζητάει ένα γλειφιτζούρι και δεν του το δίνουν, τότε κι αυτό θυμώνει και μπερδεύεται και καταλήγει να λέει κακά λόγια στη μαμά του. Έτσι έγινε και με τον Σάλμαν Ρούσντι. Αναζητούσε θείες εμπειρίες μέσ' από τη θρησκεία και όταν απέτυχε, άρχισε να περιγράφει τις δυσκολίες του και την απογοήτευσή του. Αλλά η αποτυχία του να βιώσει οτιδήποτε δεν αναιρεί τη θεία φύση, γιατί αυτή δεν υπάρχει στον κόσμο της εξέλιξης. Υπάρχει μόνο στο Υπέρτατο Είναι.
Ένας συγγραφέας ή ένας ποιητής αποτυγχάνει, λέει ο Μαϊτρέγια, γιατί αναζητάει το απόλυτο, το έσχατο. Αλλά αυτό δεν μπορεί κανείς να το βρει στη ζωή – στην εξέλιξη. Γι' αυτό, όταν αποτυγχάνουν να βρουν το απόλυτο, καταπιάνονται να ιδρύουν θρησκείες και φιλοσοφίες. Αρχίζουν να δημιουργούν αμφιβολίες σχετικά με την ύπαρξη του Θεού. Αυτοί οι συγγραφείς δεν έχουν ούτε δίκιο ούτε άδικο στην αναζήτησή τους για νέους στόχους και νέες εμπειρίες. Αλλά όταν δημιουργούν αναταραχές μέσ' από το έργο τους, αυτοί που τους διαβάζουν αρχίζουν να πανικοβάλλονται γιατί δεν θέλουν να χάσουν τις βεβαιότητές τους. Ο Σάλμαν Ρούσντι και οι πιστοί μουσουλμάνοι είναι στο ίδιο καζάνι, γιατί και οι δυο είναι γαντζωμένοι στις πεποιθήσεις τους και τρέμουν μην τις χάσουν.
Ο Μαϊτρέγια λέει ότι έχει έρθει να μας οδηγήσει να Τον βιώσουμε μες στην καρδιά μας. Αυτή η εμπειρία δεν μπορεί να συμβεί μέσα στο νου, το πνεύμα ή το σώμα, γιατί αυτά υπάρχουν μέσα στην εξέλιξη, ενώ η Θεότητα είναι αγνή και αιώνια. Ο Εαυτός υπάρχει μέσα στην καρδιά, κι εκεί είναι που βιώνεις το Θεό.
* * *
Η θρησκεία στη νέα εποχή
Όλες οι μεγάλες θρησκείες υφίστανται τώρα ραγδαίες αλλαγές. Στην Κίνα υπάρχουν ενδείξεις ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να συχνάζουν περισσότερο στις εκκλησίες και στους ναούς και η ίδια αυτή εξέλιξη παρατηρείται και στη Σοβιετική Ένωση. Στην περίπτωση του χριστιανισμού, υπάρχουν διαιρέσεις: οι άνθρωποι προβληματίζονται, αμφισβητούν. Ο χριστιανισμός, όπως και οι άλλες θρησκείες, περνάει από μια διεργασία εξαγνισμού, με την έννοια ότι τα άτομα θα βιώσουν για πρώτη φορά πως η Θεότητα δεν είναι 'απέξω', αλλά βρίσκεται ταυτόχρονα στην καρδιά και στο σύμπαν, σ' ολόκληρη τη δημιουργία. Ο Εαυτός αρχίζει τώρα να βιώνει τη δική του, ξέχωρη ταυτότητα. Εκείνος που στηρίζει τον Εαυτό και τον κάνει ενσυνείδητο δεν μπορεί να είναι περιορισμένος· είναι παγκόσμιος. "Κανένας δεν ορίζει το Χριστό". Το μήνυμα του Κυρίου είναι αδιαίρετο και ισχύει για τον καθένα και για όλους: "Αν υπηρετείτε Εμένα, βρίσκομαι παντού".
Δεν υπάρχει πραγματική αντίφαση ανάμεσα στις διαφορετικές θρησκείες. Λόγια και συνθήματα έχουν παγιδέψει τις θρησκείες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Αυτός ο ανταγωνισμός θα εκλείψει. Η ουσία θα παραμείνει. Ινδουιστές, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ιουδαϊστές και βουδιστές θα βιώσουν όλοι την Ενότητα. Αυτοί που γαντζώνονται στις παλιές μορφές θα δημιουργήσουν τη μια διαίρεση μετά την άλλη. Αλλά αυτές οι μορφές τελικά θα εκλείψουν. Αυτή η διεργασία είναι αναπόφευκτη. Εκκλησίες, τεμένη και ναοί θα γίνουν τόποι συνάντησης, καθώς και κέντρα όπου εκείνοι που έχουν ανάγκη θα μπορούν να βρίσκουν βοήθεια από τους άλλους.
Μια πιο ενωτική θρησκευτική συνείδηση θα χαρακτηρίζει τον 21ο αιώνα. Ο πρόεδρος Αραπ Μόι της Κένυας θα θέσει στο Κajadio το θεμέλιο λίθο ενός ναού που θα ταιριάζει μ' αυτή τη νέα συνείδηση. Εκεί θ' αντιπροσωπεύονται τα σύμβολα όλων των μεγάλων θρησκειών και αυτός ο ναός θα γίνει τόπος προσκυνήματος για τους ανθρώπους από τις γειτονικές χώρες. "Η Κένυα θα γίνει για την Αφρική ό,τι είναι η Μέκκα για το Ισλάμ". Ανθρωποι απ' όλες τις θρησκείες θα συνάζονται εκεί για να προσευχηθούν. Αυτός ο τύπος ναού, αφιερωμένος στις θρησκείες της νέας εποχής, θα χτιστεί επίσης στο Μόντρεαλ, το Λονδίνο και την Ινδία. Αυτό δεν συνιστά ίδρυση μιας νέας θρησκείας, αλλά τη δημιουργία θεσμών που θα αρμόζουν στην όλο και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση της αδελφοσύνης.
* * *
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Με τον Μπέντζαμιν Κρεμ
Ε. Βοήθεια! Ένας από τους λόγους που ένιωσα να προσελκύομαι στην πεποίθησή σας ότι ο Χριστός είναι στον κόσμο (και στα μηνύματα που έδωσε μέσ' από σας) είναι η έμφαση στη δικαιοσύνη και στην εξάλειψη της πείνας και όλα αυτά. Τώρα, όμως, ο Μαϊτρέγια φαίνεται να λέει ότι ο Ιησούς είχε άδικο να προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα της δικαιοσύνης και της φτώχειας. Σε ποιο σημείο μπερδεύτηκα;Α. Επιτρέψτε μου να πω ότι ο Μαϊτρέγια, πιστεύω, δε λέει ότι ο Ιησούς είχε άδικο να προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα της δικαιοσύνης και της φτώχειας. Όπως κι εσείς λέτε, ο ίδιος ο Μαϊτρέγια, σε όλα σχεδόν τα 140 μηνύματα που έδωσε μέσ' από μένα, μας καλεί να θέσουμε τέλος σε όλη αυτή την ανθρώπινη δυστυχία. Και αυτό παραμένει η άμεση προτεραιότητά Του. Το λάθος που βλέπει στον Ιησού (μέσ' από τον οποίο εργαζόταν ο Ίδιος) είναι, πιστεύω, η προσκόλληση του Ιησού σ' αυτό που ήθελε να πετύχει: τη δικαιοσύνη. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην επιθυμία να επικρατήσει η δικαιοσύνη και στη φανατική προσκόλληση σ' αυτή την επιθυμία, κάνοντας έτσι διάκριση ανάμεσα σε πλούσιους ανθρώπους και σε φτωχούς ανθρώπους. Όπως λέει ο Μαϊτρέγια, η αληθινή διδασκαλία ανάγεται στη μη-προσκόλληση. Αυτά που λέει για τον Ιησού πρέπει να ιδωθούν στο γενικότερο πλαίσιο των όσων λέει για τη μη-προσκόλληση.
* * *